Adviesbureau Theo van Dam

Advies vanuit cliënt perspectief

Home - Columns - Theo's trip 2

Theo's trip 2

Een bezoekje aan een gebruiksruimte brengen is mij niet vreemd. In het verleden heb ik mij dikwijls ingezet om deze ruimten mede te realiseren voor druggebruikers. Als belangen behartiger werd ik vaak door gebruikers benaderd om hen te helpen zo een ruimte op te zetten. Drugs gebruiken op straat is niet leuk! Je loopt vaak de kans dat je dope wegwaait of dat een andere gebruiker met jou wil delen. Of nog lastiger; de politie neemt je dope in beslag. Neen, een gebruiksruimte voorziet in de behoefte van menig gebruiker. Bovendien is het voor hulpverleners een goeie plek om in kontakt te treden met hun cliënten. Ook zouden hulpverleners van een gebruiksruimte tijdig kunnen ingrijpen wanneer het mis dreigt te gaan. Wat is dat misgaan nu eigenlijk? Het kan een ruzie zijn tussen gebruikers onderling, Hier weten de meeste hulpverleners vaak goed mee om te gaan, maar soms ligt het ingewikkelder; Cor komt de rookkamer binnen en begint direkt te bulderen dat hij iedereen met een stoel voor de kop zal slaan wanneer zij hem zijn dope niet teruggeven. Cor is woest en heeft het blauwe schuim op de lippen staan. De werker achter het glas roept Cor toe stil te zijn, hetgeen Cor alleen maar meer opfokt. De gebruikers zeggen tegen Cor dat hij zijn kop moet houden omdat hij er anders uitgegooid wordt en dan nergens meer heen kan. Cor wordt enkel kwaaier en blijft bulderen. Ik vraag hem wat er aan de hand is. Cor wordt rustiger en zegt dat ze (wie dat ook mag zijn) zijn dope hebben gejat en dat hij dat niet meer pikt. Ik grap dat ze ook zijn gebit hebben gejat en stel voor samen zijn jas leeg te schudden. Als eerste komt een half pakkie shag te voorschijn, hij wist niet dat hij dat nog had. Ook een paar euro’s worden gevonden. Zijn pijp en wat papieren volgen, met gelukkig daarin zijn bolletje dope. Cor blij en de andere aanwezige blij. Alleen ik was woest. Waarom bleef de werker vanachter glas alleen maar roepen dat Cor zijn kop moest houden. Even opstaan en naar hem toelopen had het probleem in de kiem kunnen smoren. Zeker wanneer je Cor kent. Waarom hem een grote kans laten lopen een sanctie te krijgen. Het is immers de laatste plek waar hij nog terecht kan.

Gebruiken in een gebruiksruimte geeft de gebruiker over het algemeen rust. Hij hoeft niet bang te zijn dat zijn dope wordt gejat. Hij kan daardoor rustig en veilig gebruiken. Hulpverleners kunnen gebruikers veiliger gebruikstechnieken leren en hen vertellen dat ze beter en langer van hun dope zouden kunnen genieten. Dat laatste lukt helaas nog niet. Hulpverleners denken teveel vanuit hun eigen beleving. Vanuit gebruikers en gebruik denken is minder moeilijk dan het lijkt. Het is vooral een kwestie van serieus naar hen luisteren. Wanneer er een wij-gevoel ontstaat in een gebruiksruimte bij zowel de gebruikers als de werkers dan pas zijn we op de goeie weg. Zal ik dat nog mee maken?

TvD.